ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΤΗΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ - ο γιατρός
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ένας Αγιος ποιμένας και γιατρός.
Ο άγιος αρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμο Βαλεντίν του Φελίξ Βόϊνο - Γιασενέτσκι γεννήθηκε στις 14- 27 Απριλίου 1877. Πατρίδα του ήταν η πόλη Κερτς που βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της χερσονήσου της Κριμαίας. Οι γονείς του ήταν άνθρωποι ήρεμοι και ήσυχοι. Ο πατέρας του, Φελίξ Στανισλάτοβιτς, ήταν Ρωμαιοκαθολικός αλλά δεν προσπάθησε ποτέ να επιβάλει τις απόψεις του στα παιδιά του. Η μητέρα του, Μαρία Δημητρίεβνα ήταν Ορθόδοξη και έκφραζε την πίστη της κάνοντας καλά έργα και κυρίως φροντίζοντας τους φυλακισμένους. Ο άγιος Λουκάς είχε άλλα τρία αδέρφια. Ο μικρός Βαλεντίν και μελλοντικός αρχιεπίσκοπος Λουκάς μεγάλωσε σε αυτό το οικογενειακό περιβάλλον με την ιδιόμορφη θρησκευτικότητα. Αυτό όμως που επέδρασε καίρια στην ψυχή του ήταν το περίφημο μοναστήρι της Λαύρας των σπηλαίων του Κιέβου.Καθώς μεγάλωνε μέσα στην καρδιά του ξεχώριζε ένα έντονο ενδιαφέρον για τη διακονία του πλησίον, του συνανθρώπου. Το 1898 ξεκινάει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου και διαπρέπει στον κλάδο της ιατρικής και συγκεκριμένα στην ανατομία και στη χειρουργική και ιδιαίτερα στις επεμβάσεις στα μάτια. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του αποφασίζει να εργαστεί δημογιατρός (απλός γιατρός στην επαρχία). Στην πορεία του ως χειρούργος άλλαξε πολλές πόλεις και νοσοκομεία εξαιτίας της καλής του φήμης! Αργότερα εξέδωσε και διδακτορική διατριβή με θέμα την τοπική αναισθησία για την οποία βραβεύτηκε από το πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας. Για τον γιατρό Βαλεντίν και μετέπειτα ιερέα και επίσκοπο Λουκά κάθε άνθρωπος έχει την ίδια αξία και σημασία. Αγαπούσε και περιέθαλπε τον φτωχικό όσο και τον πλούσιο, τον αγράμματο όσο και τον μορφωμένο. Είχε πρότυπο τους Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό. Στην πόλη Τσίτα, στην ομάδα του Ερυθρού Σταυρού γνώρισε την Αννα Βασιλίεγιεβνα Λάνσκαγια η οποία έγινε γυναίκα του και απόκτησε μαζί της τέσσερα παιδιά.Τον γιατρό Βαλεντίν και αργότερα επίσκοπο Λουκά τον συνέλαβαν οι διωκτικές αρχές του κομουνιστικού καθεστώτος στη διάρκεια της ζωής του τέσσερις φορές. Την πρώτη φορά τον οδήγησαν ως γιατρό στα λεγόμενα σιδηροδρομικά εργαστήρια αλλά αργότερα τον άφησαν ελεύθερο. Η γυναίκα του από την αγωνία της και την προσμονή του έπαθε νευρικό κλονισμό και τελικά πέθανε. Η δεύτερη σύλληψη του έγινε πλέον ως επίσκοπος Τασκένδης. Τότε είχε φτιάξει και την διαθήκη του απέναντι στο ποίμνιο του για να τους διαφυλάξει από σχισματική παράταξη της ονομαζόμενης «ζωντανής εκκλησίας». Η τρίτη σύλληψη ήρθε την άνοιξη του 1930. Ο επίσκοπος Λουκάς έκανε απεργία πείνας μέσα στη φυλακή ενάντια στις συκοφαντίες που τον κατηγορούσαν. Το 1937 έγινε η τέταρτη σύλληψη του εκεί στη φυλακή πέρασε πολλές αλυσιδωτές ανακρίσεις με πολλά βασανιστήρια τα οποία επιδείνωσαν την υγεία του. Ο επίσκοπος Λουκάς δέχτηκε και πολλές εξορίες σε απομακρυσμένα και αφιλόξενα μέρη όπως Σιβηρία στο Βόρειο Πολικό Κύκλο και αλλού. Η πορεία του απλού γιατρού Βαλεντίν ως ιεροσύνη έγινε μέσα σε μυστικό χώρο και κύκλο όπως επίσης και η χειροτονία του σε επίσκοπο. Έγινε αρχιεπίσκοπος στο Καρνσογιάρσκ. Εκεί έκανε υπεράνθρωπες προσπάθειες να βοηθήσει και να αναπτύξει την ορθόδοξη εκκλησία. Ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς έγραψε ιατρικές διατριβές και θεολογικά βιβλία. Επίσης έστειλε σε αξιωματούχους του καθεστώτος και εκκλησιαστικούς ηγέτες επιστολές για βοήθεια και για συμπαράσταση. Την άνοιξη του 1952 χάνει την όρασή του. Το 1957 ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος υπαγόρευσε την αυτοβιογραφία του. Πέθανε την Κυριακή 11 Ιουνίου 1961. Ο Αρχιεπίσκοπος γιατρός ήταν βέβαια γνωστός αλλά κυρίως ως επιστήμονας. Οι αρχές έκρυβαν επιμελώς την αρχιερατική του ιδιότητα. Το 1958 όταν κυκλοφόρησε στη Μόσχα η μεγάλη ιατρική εγκυκλοπαίδεια για τον αρχιεπίσκοπο Λουκά αφιερώνει μερικές σειρές, πουθενά όμως δεν αναφέρει ότι ήταν επίσκοπος. Την περίοδο της ταφής του οι αρχές θέλησαν να καλύψουν το γεγονός και η σορός του αρχιεπισκόπου να περάσει από τους δρόμους της πόλης απαρατήρητη. Το πλήθος όμως του πιστού λαού αντέδρασε και δόξασε τον άγιο κάνοντας του τιμητική ταφή. Ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς, όχι μόνο όταν ήταν στη ζωή, αλλά και μετά τη κοίμηση του συνεχίζει να βοηθάει τους ανθρώπους και με τη χάρη του Θεού να θαυματουργεί. Στον τάφο του έχουν καταγραφεί πολλή θαύματα. Έχουν γίνει θεραπείες σε διάφορα είδη καρκίνου, σε προβλήματα στα μάτια κ.α. Στην ανακομιδή των λειψάνων του, όταν ανοίχτηκε η ειδική λειψανοθήκη όλη η εκκλησία ευωδίαζε και πολλοί άνθρωποι θεραπεύτηκαν. Τον αρχιεπίσκοπο Λουκά τον γιορτάζουμε στις 11 Ιουνίου. Αναφερθήκαμε λοιπόν στην μορφή του άγιου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμέας του ιατρού, καθηγητού της τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής. Ανθρώπου με σπάνια ταλέντα και πνευματικά χαρίσματα, με εκπληκτική επιστημονική κατάρτιση, που διακόνησε τον άνθρωπο ως ποιμένας και γιατρός, με αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση και αγάπη. Αναδείχτηκε μάρτυρας και ομολογητής. Η αγιασμένη μορφή του και η μαρτυρική ζωή του μέσα από τους διωγμούς, τις συκοφαντίες, τις θλίψεις, τις απίστευτες περιπέτειες, τις εξαντλητικές ανακρίσεις, τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια, τις εκτοπίσεις και τις εξορίες, έχουν να δώσουν πάρα πολλά στον σύγχρονο χριστιανό και κυρίως στους ανθρώπους που αφιέρωσαν την ζωή τους στην υπηρεσία του Θεού και του λαού Του ειδικότερα του πάσχοντος ανθρώπου.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ένας Αγιος ποιμένας και γιατρός.
Ο άγιος αρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμο Βαλεντίν του Φελίξ Βόϊνο - Γιασενέτσκι γεννήθηκε στις 14- 27 Απριλίου 1877. Πατρίδα του ήταν η πόλη Κερτς που βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της χερσονήσου της Κριμαίας. Οι γονείς του ήταν άνθρωποι ήρεμοι και ήσυχοι. Ο πατέρας του, Φελίξ Στανισλάτοβιτς, ήταν Ρωμαιοκαθολικός αλλά δεν προσπάθησε ποτέ να επιβάλει τις απόψεις του στα παιδιά του. Η μητέρα του, Μαρία Δημητρίεβνα ήταν Ορθόδοξη και έκφραζε την πίστη της κάνοντας καλά έργα και κυρίως φροντίζοντας τους φυλακισμένους. Ο άγιος Λουκάς είχε άλλα τρία αδέρφια. Ο μικρός Βαλεντίν και μελλοντικός αρχιεπίσκοπος Λουκάς μεγάλωσε σε αυτό το οικογενειακό περιβάλλον με την ιδιόμορφη θρησκευτικότητα. Αυτό όμως που επέδρασε καίρια στην ψυχή του ήταν το περίφημο μοναστήρι της Λαύρας των σπηλαίων του Κιέβου.Καθώς μεγάλωνε μέσα στην καρδιά του ξεχώριζε ένα έντονο ενδιαφέρον για τη διακονία του πλησίον, του συνανθρώπου. Το 1898 ξεκινάει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου και διαπρέπει στον κλάδο της ιατρικής και συγκεκριμένα στην ανατομία και στη χειρουργική και ιδιαίτερα στις επεμβάσεις στα μάτια. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του αποφασίζει να εργαστεί δημογιατρός (απλός γιατρός στην επαρχία). Στην πορεία του ως χειρούργος άλλαξε πολλές πόλεις και νοσοκομεία εξαιτίας της καλής του φήμης! Αργότερα εξέδωσε και διδακτορική διατριβή με θέμα την τοπική αναισθησία για την οποία βραβεύτηκε από το πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας. Για τον γιατρό Βαλεντίν και μετέπειτα ιερέα και επίσκοπο Λουκά κάθε άνθρωπος έχει την ίδια αξία και σημασία. Αγαπούσε και περιέθαλπε τον φτωχικό όσο και τον πλούσιο, τον αγράμματο όσο και τον μορφωμένο. Είχε πρότυπο τους Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό. Στην πόλη Τσίτα, στην ομάδα του Ερυθρού Σταυρού γνώρισε την Αννα Βασιλίεγιεβνα Λάνσκαγια η οποία έγινε γυναίκα του και απόκτησε μαζί της τέσσερα παιδιά.Τον γιατρό Βαλεντίν και αργότερα επίσκοπο Λουκά τον συνέλαβαν οι διωκτικές αρχές του κομουνιστικού καθεστώτος στη διάρκεια της ζωής του τέσσερις φορές. Την πρώτη φορά τον οδήγησαν ως γιατρό στα λεγόμενα σιδηροδρομικά εργαστήρια αλλά αργότερα τον άφησαν ελεύθερο. Η γυναίκα του από την αγωνία της και την προσμονή του έπαθε νευρικό κλονισμό και τελικά πέθανε. Η δεύτερη σύλληψη του έγινε πλέον ως επίσκοπος Τασκένδης. Τότε είχε φτιάξει και την διαθήκη του απέναντι στο ποίμνιο του για να τους διαφυλάξει από σχισματική παράταξη της ονομαζόμενης «ζωντανής εκκλησίας». Η τρίτη σύλληψη ήρθε την άνοιξη του 1930. Ο επίσκοπος Λουκάς έκανε απεργία πείνας μέσα στη φυλακή ενάντια στις συκοφαντίες που τον κατηγορούσαν. Το 1937 έγινε η τέταρτη σύλληψη του εκεί στη φυλακή πέρασε πολλές αλυσιδωτές ανακρίσεις με πολλά βασανιστήρια τα οποία επιδείνωσαν την υγεία του. Ο επίσκοπος Λουκάς δέχτηκε και πολλές εξορίες σε απομακρυσμένα και αφιλόξενα μέρη όπως Σιβηρία στο Βόρειο Πολικό Κύκλο και αλλού. Η πορεία του απλού γιατρού Βαλεντίν ως ιεροσύνη έγινε μέσα σε μυστικό χώρο και κύκλο όπως επίσης και η χειροτονία του σε επίσκοπο. Έγινε αρχιεπίσκοπος στο Καρνσογιάρσκ. Εκεί έκανε υπεράνθρωπες προσπάθειες να βοηθήσει και να αναπτύξει την ορθόδοξη εκκλησία. Ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς έγραψε ιατρικές διατριβές και θεολογικά βιβλία. Επίσης έστειλε σε αξιωματούχους του καθεστώτος και εκκλησιαστικούς ηγέτες επιστολές για βοήθεια και για συμπαράσταση. Την άνοιξη του 1952 χάνει την όρασή του. Το 1957 ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος υπαγόρευσε την αυτοβιογραφία του. Πέθανε την Κυριακή 11 Ιουνίου 1961. Ο Αρχιεπίσκοπος γιατρός ήταν βέβαια γνωστός αλλά κυρίως ως επιστήμονας. Οι αρχές έκρυβαν επιμελώς την αρχιερατική του ιδιότητα. Το 1958 όταν κυκλοφόρησε στη Μόσχα η μεγάλη ιατρική εγκυκλοπαίδεια για τον αρχιεπίσκοπο Λουκά αφιερώνει μερικές σειρές, πουθενά όμως δεν αναφέρει ότι ήταν επίσκοπος. Την περίοδο της ταφής του οι αρχές θέλησαν να καλύψουν το γεγονός και η σορός του αρχιεπισκόπου να περάσει από τους δρόμους της πόλης απαρατήρητη. Το πλήθος όμως του πιστού λαού αντέδρασε και δόξασε τον άγιο κάνοντας του τιμητική ταφή. Ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς, όχι μόνο όταν ήταν στη ζωή, αλλά και μετά τη κοίμηση του συνεχίζει να βοηθάει τους ανθρώπους και με τη χάρη του Θεού να θαυματουργεί. Στον τάφο του έχουν καταγραφεί πολλή θαύματα. Έχουν γίνει θεραπείες σε διάφορα είδη καρκίνου, σε προβλήματα στα μάτια κ.α. Στην ανακομιδή των λειψάνων του, όταν ανοίχτηκε η ειδική λειψανοθήκη όλη η εκκλησία ευωδίαζε και πολλοί άνθρωποι θεραπεύτηκαν. Τον αρχιεπίσκοπο Λουκά τον γιορτάζουμε στις 11 Ιουνίου. Αναφερθήκαμε λοιπόν στην μορφή του άγιου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμέας του ιατρού, καθηγητού της τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής. Ανθρώπου με σπάνια ταλέντα και πνευματικά χαρίσματα, με εκπληκτική επιστημονική κατάρτιση, που διακόνησε τον άνθρωπο ως ποιμένας και γιατρός, με αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση και αγάπη. Αναδείχτηκε μάρτυρας και ομολογητής. Η αγιασμένη μορφή του και η μαρτυρική ζωή του μέσα από τους διωγμούς, τις συκοφαντίες, τις θλίψεις, τις απίστευτες περιπέτειες, τις εξαντλητικές ανακρίσεις, τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια, τις εκτοπίσεις και τις εξορίες, έχουν να δώσουν πάρα πολλά στον σύγχρονο χριστιανό και κυρίως στους ανθρώπους που αφιέρωσαν την ζωή τους στην υπηρεσία του Θεού και του λαού Του ειδικότερα του πάσχοντος ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου